Stokrotkowy Dom

Druga edycja zatrudnienia socjalnego, pod nazwą „Stokrotkowy Dom – reintegracja prowadzona przez CISTOR w Toruniu” zrealizowana została w okresie 01.08.2005 – 30.09.2006. Centrum pozyskało dofinansowanie projektu ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego. Instytucją nadzorującą projekt był Departament Wdrażania EFS w Ministerstwie Pracy i Polityki Społecznej.

Głównym celem projektu było ograniczenie zjawiska wykluczenia społecznego. Grupę docelową stanowiło 56 mieszkańców Torunia, zagrożonych marginalizacją z powodu bezrobocia, bezdomności, uzależnień czy pobytu w zakładzie karnym.

Najważniejsze działania realizowane w ramach projektu to reintegracja społeczna i zawodowa. 

UCZESTNICY

Uczestnicy projektu „Stokrotkowy Dom” podzieleni byli na osiem 5-osobowych zespołów zawodowych, w których realizowali reintegrację społeczną i zawodową.

Trzy grupy budowlane zajmowały się pracami remontowymi oraz budowlanymi (m.in. kładzenie różnego typu posadzek, gładzi, malowanie ścian, tapetowanie, kładzenie dachu, podwieszanie sufitu, rozbiórki, czyszczenie i konserwacja elementów metalowych). Uczestnicy posługiwali się w pracy najnowocześniejszym sprzętem budowlanym, zyskali też niezbędną wiedzę na temat konserwacji i drobnych napraw narzędzi.

Dwie grupy opiekunów osób starszych i niepełnosprawnychoferowały szeroko rozumiane usługi opiekuńcze: od opieki nad dzieckiem do osobistej opieki nad osobą starszą, chorą czy niepełnosprawną. Uczestniczki posiadły niezbędną wiedzę na temat przeprowadzania czynności higienicznych, przygotowywania dietetycznych posiłków, karmienia przez sondę czy stosowania masaży przeciwodleżynowych i rozgrzewających. Ponadto uczestniczki mają za sobą praktyki w Środowiskowym Domu Samopomocy Fundacji im. Brata Alberta, Zakładzie Leczniczo-Opiekuńczym, Domu Pomocy Społecznej oraz w Hospicjum „Światło”.

Grupy porządkowe zajmowały się pracami porządkowymi: na obszarze podległym ADM I oraz ADM IV w Toruniu odpowiadały za czystość wewnątrz budynków mieszkalnych i wokół budynków a także pielęgnowały tereny zielone (koszenie, grabienie). W swojej pracy uczestnicy wykorzystywali nowoczesny sprzęt (kosiarki, pilarki, narzędzia do sprzątania), posiedli również wiedzę z zakresu konserwacji i drobnych napraw narzędzi oraz zasad korzystania ze środków chemicznych.

        Grupa gospodyń domowych podczas projektu nabyła umiejętność profesjonalnego prowadzenia gospodarstwa domowego, przygotowywania różnorodnych posiłków, pieczenia ciast, a także szerzej – obsługi gastronomicznej imprez. Powyższe umiejętności, oczywiście, wsparte były sprawnym wykonywaniem zadań porządkowych. Uczestniczki projektu odbyły liczne praktyki gastronomiczne w kuchniach różnych toruńskich instytucji, (m.in. w Zakładzie Opiekuńczo – Leczniczym, restauracjach hotelowych czy w samym Centrum).

REINTEGRACJA ZAWODOWA

Reintegracja zawodowa to proces odbudowywania i podtrzymywania zdolności do samodzielnego i efektywnego poruszania się na rynku pracy. W jej ramach odbywały się:

·        szkolenia teoretyczne podnoszące kwalifikacje

·        praktyka zawodowa

·        poznawanie przepisów bhp oraz zasad pierwszej pomocy

·        zajęcia z podstaw obsługi komputera

·        kurs przedsiębiorczości

REINTEGRACJA SPOŁECZNA

Reintegracja społeczna to proces odbudowywania i podtrzymywania umiejętności uczestnictwa w życiu społecznym, pełnienia ról społecznych. W jej ramach odbyły się:

·        trening umiejętności społecznych (komunikacja werbalna i niewerbalna, radzenie sobie ze stresem, asertywność, rozwiązywanie konfliktów, współdziałanie w grupie)

·        trening umiejętności racjonalnego gospodarowania budżetem domowym

·        nauka planowania życia i zaspokajania potrzeb własnym staraniem

·        trening skutecznego poszukiwania pracy

·        stały kontakt z doradcami  (psycholog, doradca zawodowy, pracownik socjalny)

·        kurs podstaw języka angielskiego

·        alternatywne formy spędzania wolnego czasu (wyjścia na basen, do kina, teatru, planetarium; wycieczki z przewodnikiem, rejs statkiem po Wiśle).

REZULTATY PROJEKTU

1.          Podjęcie zatrudnienia przez 33 uczestników po zakończeniu projektu.

2.          Poprawa statusu materialnego uczestników projektu i ich rodzin.

3.          Poprawa umiejętności zawodowych i społecznych uczestników.

4.          Nabycie nowych umiejętności przez pracowników projektu.

5.          Podniesienie świadomości i wiedzy pracodawców na temat zatrudnienia wspieranego.

6.          Rozpowszechnienie nowej formy pracy z bezrobotnymi.

7.          Powstanie samorządu uczestników, budowanie przez nich własnej społeczności, wchodzenie w nowe role.

8.          Nabycie przez uczestników umiejętności współdziałania.

9.          Nabycie przez uczestników umiejętności posługiwania się nowoczesnymi technologiami.

10.     Systematyczne wydawanie biuletynu poświeconego CISTOR.

11.     Realizacja filmu promocyjnego o CISTOR.

12.     Utworzenie 4 dodatkowych miejsc pracy w CISTOR.

Ponadto, dzięki uprzejmości Fundacji Instytutu Studiów Strategicznych prezentujemy obszerne opracowanie na temat projektu „Stokrotkowy Dom”.

Rozdział pochodzi z książki „Dobre praktyki EFS w Polsce – pierwsze doświadczenia. Raport z badań”. Fundacja Instytut Studiów Strategicznych w Krakowie w 2006 roku przeprowadziła badania dziesięciu projektów finansowanych z EFS. Zespół badawczy: Beata Ciężka, Ewa Chromniak, Dorota Kobylec, Tomasz Otko. Miejsce i data wydania Kraków 2006 rok. Raport z badań w całości został zamieszczony na stronie www.dobrepraktykiEFS.pl